Savaştayız!

Savaştayız!

Aydın Bolat
04.05.2016


PKK;  ABD ve Rusya’nın YPG’ ye verdiği silahlarla TSK ve polisle savaşıyor. Şehirlerimizi işgal ediyor, yakıyor, yıkıyor...

PKK maskesiyle ABD’nin Black Water güvenlik şirketinin lejyoner keskin nişancıları asker ve polisimizi şehit ediyor.

Ankara, İstanbul, Bursa, Diyarbakır, Gaziantep, Halep...  PKK, YPG, DAİŞ vekâlet savaşçılarının bombalı eylemleriyle ardı ardına eş zamanlı ve koordineli olarak sarsılıyor. Canlı bombalar sivil hedeflere ve masum insanlara saldırıyorlar. Terör her yerde... Sokakta, camide, okulda, mecliste, medyada...

ABD, İngiliz, Fransız askerleri üniformalarıyla Suriye’de YPG milisleriyle omuz omuza DAİŞ hedeflerine operasyon düzenliyor... Aynı cephede savaşıyorlar. France 24 TV kanalı, operasyon videosunu Batılı askerlerin yüzlerini buğulandırarak (gizleyerek) yayınlıyor. PKK’nın Suriye uzantısı YPG teröristleri müttefiklerimizle silah arkadaşı..!

ABD; PKK’nın Türkiye içinde yürüttüğü şehir savaşını Black Water güvenlik şirketi marifetiyle organize ve komuta ediyor...

Kilis’i DAİŞ, Rus yapımı Katyuşa roketleriyle vuruyor.2016 yılı içerisinde bu saldırılarla 20 vatandaşımız öldü, 100’e yakını yaralandı. Kaçan kaypan roketler değil artık DAİŞ’in sistematik saldırıları bunlar.

Halep’i Rusya ve Esad bombalıyor.

ABD; bölgede, Suriye’de ittifak edecek ülke bulamıyor. Bölgedeki müttefiki PKK, PYD, YPG teröristleri... Açıktan silah veriyor, eğitiyor, yönetiyor, ortak operasyonlar yapıyor. Türkiye’nin itirazına, defaatle uyarılarına rağmen PKK ve PYD ile direkt ilişkiler kuruyor. Bu terör örgütlerini Suriye’de, Irak’ta, Türkiye’de kullanıyor, koruyor ve destekliyor.

Türkiye’yi hedef alan kanlı terör örgütleri PKK, YPG, DHKP-C Avrupa’da, Rusya’da fink atıyor. Büro açıyor, gösteri düzenliyor, sergi açıyor, himaye görüyor ve siyasi mülteci kabul ediliyorlar.

ABD, Rusya, Esad rejimi, Batı ülkeleri, PKK, YPG, PYD Suriye’de birlikte çalışıyorlar. Koordineli hareket edip aynı oyun planının içindeler. DAİŞ de çoğu kez onlarla birlikte oynanan oyunun bir aktörü olarak sahne alıyor. ABD Savunma Bakanı Ashton Carter senatoda; “ PKK ile PYD/YPG irtibatlı, ikisi de terör örgütü ” derken, Dışişleri sözcüsü Kirby onu yalanlıyor. “ PYD/YPG terör örgütü değil, YPG Suriye’de bizim kara gücümüz ” diyor.

HDP’yi teröre esir ediyor, CHP’yi kullanıyor, MHP’yi kilitliyor, AK Parti’yi karıştırmaya çalışıyorlar...

Halep, Musul, Kilis, Antep, Diyarbakır, Sur, Cizre, Mardin, Şırnak, Hakkâri fark etmiyor. Hedef Ankara, hep birlikte Türkiye ile savaşıyorlar.
ABD, Rusya, Batı için buralar tek cephe ve hedef durumunda.

DAİŞ’lilerin öldürülmesi karşılığında Halep, Suriye elden gidiyor... 

Umurlarında değil!

Cephe neresi, hedef kim? Dost var mı, düşman kim? 

Çok belli değil mi?

Tüm bunlar ortada iken ve sımsıcak yaşanırken ABD’nin Ankara büyükelçisi “Türkiye’nin terörle mücadelesini destekliyoruz. ABD’nin Türkiye’nin güvenliğine ve toprak bütünlüğüne yönelik taahhüdü sarsılmaz güçtedir.” diyebiliyor. Yalan, riya, samimiyetsizliği twitterda sırıtıyor.

Her saldırı sonrasında ABD sürekli “Biz uyarmıştık” diyorsa; “PKK ile ABD iç içe yaşıyor, birlikte çalışıyor ve Türkiye’de ortak eylem yapıyorlar” algısı doğmuyor mu? Türkiye’de sürekli riskli iller ve bölgeler ilan etmek neyin nesi? Dostluk mu?
Eğit-Donat’la oyaladılar, “güvenli bölge”yi savsakladılar. YPG üzerinden PKK’ye silah verdiler. Türkiye’nin DAİŞ’le mücadelesini görmezden geldiler. Hatta destekliyorsun dediler...

Bu güvensiz, ikiyüzlü, çifte standartlı, yalancı politikalara Türkiye’nin de bölge ülkelerinin de karnı tok artık.

NATO ülkeleri olarak (ABD, Almanya, Hollanda, İspanya) Suriye sınırındaki hava savunma sistemi Patriotları bu kritik süreçte çekeceksin... Şimdi de HIMARS (Yüksek Hareket Kabiliyetli Topçu Roket Sistemi) bataryalarını Kilis hattına verelim diyeceksin! Bunun teknik ve askeri bir nedeni yok, tamamen siyasi maksatlı. Tavşana kaç tazıya tut. Neden istenir bilinmez?  İncirlik neden hala ABD’nin kullanımında? Katyuşa füzeleri neden önlenemiyor? Kilis neden risk ve tehdit odağı? Kilis DAİŞ’in geçiş noktası, lojistik, eleman ve kaçakçılık hattı... Türkiye’nin Fırtına obüs atışlarına misilleme hedefi. TSK’nın Suriye’ye girmesi için tahrik saldırıları...

Kilis aynı zamanda Afrin’e PYD için yol hattı, Öncüpınar’dan muhaliflerin Halep eksenine Türkiye ile son sınır irtibat noktası. Yani Kilis stratejik bir merkez. DAİŞ, YPG ve Türkiye’ye müzahir muhalif gruplar için...

Bu Türkiye’yi hedef alan bir savaş! Biz Suriye’de, Irak’ta ve içeride ABD, Rusya, Batı ile bazen de İran ve İsrail ile savaşıyoruz. Bu gayet net ve açık!
ABD, İngiltere, Fransa, Rusya, İran askerleri üniformalarıyla Suriye’de terör örgütü YPG ve rejimle yan yana savaşıyorlar.

Türkiye, Suudi Arabistan, Katar, Pakistan askeri neden Özgür Suriye Ordusu, Fetih ordusu ile birlikte orada savaşamıyor?

ABD, Rusya, Batı ülkeleri askerlerini Suriye’ye gönderiyorlar da Türkiye neden gönderemiyor?

Suriye’de Batı askeri var da, İslam Askeri niçin yok?

Ülkemiz, vatandaşlarımız, Suriye üzerinden bir saldırı altında. Meşru müdafa hakkımız uluslararası hukukun güvencesinde değil mi? BM Güvenlik Konseyi’ne bir bildirimde bulunmak yeterli Suriye’ye müdahale etmek için. Şimdi Kilis, Karkamış, sonra Nizip, Antep. Buna daha ne kadar dayanılabilir ki?
Bu konu; “Birileri bizi Suriye savaşının içine çekmek istiyor...” argümanıyla tartışılamaz. O zaman; “birileri (ABD/Rusya) Türkiye’nin böyle bir şey yapmasından korkuyor ve Türkiye, Suriye’ye girerse oyun bozulur telaşındalar...” argümanı da masaya konmalı.

Ortak hedef DAİŞ ise neden rahatsız oluyorlar, sevinmeli değiller mi? Yoksa gizli Suriye projeleri yara alır, saklı oyun planları zarar mı görür? “Kendi göbeğimizi kendimiz keseceğiz” (CB) diyorsak yapmamız gerekenler belli artık. Elbette Türkiye her ihtimale hazır, zaman, zemin, tayming dikkatle izleniyordur. Devlet, millet, hükümet Kilis’i de, Antep’i de, Hatay’ı da koruyacak kapasite, sorumluluk ve iradeye sahiptir. Buna kuşku yok!

Sınırsız savaş stratejileri geçerli artık. Asimetrik savaş kuralları cari. Savaş, askeri gücün dışındaki tüm güçlerin de kullanıldığı bir zemine doğru evriliyor. Topyekûn savaş... Çevre, finans, ticaret, kültür, hukuk ve medya... Yeni savaş alanları. Vekâlet savaşı, düşük yoğunluklu harp... Yeni kavramlar. İttifaklar taktik gereği, ahlakı yok, kural tanımaz bir mücadele bu. Dünyanın tamamı savaş alanı, küresel savaş konsepti. Hedef ülkenin; siyasi kararlılığını, siyasi bağışıklık sistemini çökertmek asıl amaç. Orduların cephede karşılaşması 3. ve 4. derecede. Düşük yoğunluklu savaşın silahları terör örgütleri, vekâlet savaşının araçları... Bölgemizde DAİŞ, PKK, PYD; Hizbullah... bunlara örnek.
Türkiye’de medyanın bir bölümü vekâlet savaşının içeriye sızmış 5. kolu gibi davranıyor. MİT tırları olayında bu role basın özgürlüğü adına soyundular malum.

Canlı bombanın taziyesine giden milletvekili hangi gücün temsilcisi, neyin ajanı?
Türkiye’yi hedef alan bu savaşı içeride kazandık, dışarıda da kazanacağız. Yaşadığımız testle; dostu, düşmanı yeniden güncel ledik. Kendi gücümüzü, ordumuzu, yurdumuzu, milletimizi yeniden tanıdık ve tanımladık. Türkiye vatan coğrafyasına ve medeniyet haritasına sahip çıkacak güç ve iradeye sahiptir. Şehitlerimizi bu büyük savaşın, bu kutlu mücadelenin, yeniden dirilişin ve Yeni Türkiye’nin fedaileri olarak şükranla yad edelim.

http://www.sde.org.tr/tr/authordetail/savastayiz/4534


***

Allah Allah Devlete mi Sızmış Hizbullah?

Allah Allah Devlete mi Sızmış Hizbullah? GİZLİ YÜZLER VE SİYASET     Birtakım olayları yok saymak ama sonra yok sayamayacağını fark edince de o olayları saptırarak; farklı kılıflara sokmak 'Türkiye medyası'nın en önemli karakteristik özelliği haline geldi. Özellikle de 28 Şubat sürecinin dillere destan 'Lâik Türkiye cumhuriyetinin milli birlik ve beraberliği" şiarının etkisiyle olsa gerek, medya, Hizbullah adlı terör örgütünün faaliyetlerinin ortaya çıkması esnasında yine kılıf yaratma işlemini devreye soktu. Marjinal dinci bir terör örgütü olan Hizbullah'ın 'kutsal' devletin içine sızmış olması bilgisini sanki ilk kez ediniyormuşçasına ne yapacağını şaşıran medya ve onun hükümeti -ki MC-I ve MC-II hükümetlerinden sonra bu da MC Donald's hükümetidir- sonunda bu tespiti kabul etmek zorunda kaldı, ama nasıl? Bütün o jiks yarı bulvar gazetelerini geçtim, pek 'ciddi ve düzeyli' Cumhuriyet gazetesinde yer alan bir habere dikkatinizi çekmek isterim. Bakın ne diyor haber: " REFAHYOL'un Başbakanı Necmettin Erbakan'ın İftar yemeğine giden tarikat liderleri büyük tepkiye yol açmıştı. Başbakanlık konutuna sakallı ve cüppeli tarikatçıların gelmeleri 28 Şubat'a giden sürecin hızlanmasına neden olmuştu. O günlerde 'halkın gerçek temsilcileri' olarak savunulan bu kişilerin arkasında duranlar bugün yine gerçeği görmezden gelmeye çalışıyorlar. Hizbullah operasyonu ve bazı tarikat liderlerinin gizli niyetleri ortaya çıktıkça Türkiye'nin nasıl bir uçurumun eşiğinden döndüğü daha iyi anlaşılıyor. " http://www.aljazeera.com.tr/kronoloji/kronoloji-28-subata-giden-yol Habere göre kısaca Hizbullah devletin içine Refahyol döneminden sızdı ve 28 Şubat'sa bu sızıntının önünü kesti. Refahyol gibi bir hükümeti savunacak değiliz ama Cumhuriyet gazetesinin bu resmi gazete tadındaki tavrını mazur görmek de mümkün değil. Zira bu gazeteye yıllarını veren rahmetli Uğur Mumcu'nun bütün o çetelerin üzerine giderek ortaya çıkardığı bu sızıntı gerçeğinin miladını Refahyol dönemi olarak belirlemek; bütün o Susurluk'ları, JİTEM'leri yok saymak anlamına gelir. Tabii tam da bu haberin yanında "Mumcu'yu Anıyoruz" diye bir haberin yer alması ayrı bir ironik hadise. Susurluk'u göz ardı ederek Mumcu'yu anmak! Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu! Neticede bütün bu tavırlar Susurluk'un gücünü hala koruduğunun kanıtı olmuş oluyorlar. Çünkü PKK'yı çökertmek için devlet içindeki devlet tarafından taşeron olarak korunan ve kullanılan Hizbullah'ın, tam da PKK'nın etkisini yitirdiği bir dönemde çökertilmesi; belli ki o çetenin artık Hizbullah'a ihtiyaç duymadığını ve ipini çektiğini kanıtlıyor. Bay Hasan Cemal'in "entelektüel züppelik" tabiri aslında onun sandığının aksine bu stratejiye oyuncak olan kendisi ve kendisi gibileri kapsamaktadır. Bay Yalçın Doğan'ın "Hizbullah vahşeti kanıtlıyor: Laiklik İslamcılar için de vazgeçilmez bir koşul." Şeklindeki vecizesi ise aynı stratejiyle hedeflenen siyasi tektipçilik ve kontrol altındalık formülünün bir parçası sadece. Öyle ya, sadace dinciler mi terörist oluyor? Ya da İslâmcılar laik olsaydı nasıl İslâmcı olurlardı ki? Hizbullah vak'asını Yeni Şafak gazetesi "II.Susurluk", Evrensel'se "Susurluk gibi..." diye adlandırmış.  Oysaki bu olay, Susurluk'un ne yeni bir versiyonu ne de "gibi" edatıyla kullanılacak kadar hafifi. Bu olay Ali Bayramoğlu'nun belirttiği gibi aslında Susurluk'un en önemli çünkü en az deşilmiş yanıdır. Medyanın kılıf bulan tavrı devam ettikçe biliniz ki Hizbullah konusu yeterince derinlemesine incelenmemiş ve Susurluk'un kudreti kırılmamış demektir.

...Bu yazıya sizden gelen yorumlar... http://www.angelfire.com/ab/politika/allahallahhizbullah.html    _ Devletten beslenen basına söyleyecek sözümüz kalmadı da Cumhuriyet’e ne oluyor? Sevgili Efendisiz bunu sorguluyor aslında “Allah Allah devlete mi sızmış Hizbullah ?”başlıklı yazısında. Cumhuriyet Gazetesi yazar ve yöneticileri hep çizgilerinin değişmediğini iddia ederler, oysaki değişkenlikte diğerlerinden hiçbir farkları yoktur: Bir dönem Hitler’e çanak tutmuş, bir zaman halkın iflahını kesen baskıcı asker/sivil bürokrat İsmet Paşa yönetimine yağcılık yapmış, daha sonra askere dayalı solculuğa soyunmuş,seksen darbesinde yediği tokatla karşı cepheye geçmiş ve bir süreden beri de yine askere dayalı Laik Cumhuriyetçilik oynamaya başlamıştır. İşte ben bu basından bıktığım için uzunca bir süreden beri gazete okumuyorum;onun yerine internet sitelerindeki aklı başındaki amatör yazarları okuyorum,Efendisiz,Olvido,Ayşegül Engin gibi...Benim gibi yerli basından yılgın olanlara da öneririm. Hiç değilse başınız dönmez,sinir hastası olmazsınız,yine de karar sizin...Dileyenler çıldırma özgürlüğünü de sonuna kadar kullanabilr,engel olan yok!  Kemal Duykan http://www.angelfire.com/ab/politika/allahallahhizbullah.html ..