Alternatif Arayışları etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Alternatif Arayışları etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

5 Kasım 2017 Pazar

İncirlik ve ABD’nin Alternatif Arayışları BÖLÜM 2

İncirlik ve ABD’nin Alternatif Arayışları  BÖLÜM 2



ABD, İncirlik ve Diyarbakır’daki askerî varlığına ilaveten, Kuzey Irak, Ürdün, Katar, Kuveyt, Bahreyn ve Birleşik Arap Emirlikleri’nde (BAE) dikkate değer oranda hava aracı bulundurmaktadır. 

ABD, Basra Körfezi’nde ve Doğu Akdeniz’de konuşlandırdığı/konuşlandıracağı uçak gemilerinden hava harekâtını destekleyebilmektedir. Ayrıca ABD, Kuzey Suriye’de PYD/YPG kontrolündeki bölgede mevcut hava alanlarını geliştirmeye ve kullanmaya devam etmektedir. 

 İngiltere, temel olarak Kıbrıs’ta kendi toprağı olan Ağrator üssünü kullanırken Körfez ülkelerindeki üslerden de faydalanmaktadır. 

ABD, bölgede çok sayıda üssü kullanmasına karşın İncirlik’in bazı uçaklar ve harekât nevileri için avantajları bulunmaktadır. Öncelikle İncirlik, Diyarbakır ile birlikte Tablo’da sıralanan üsler içinde-Kuzey Irak’takiler dahil- Suriye’de Rakka ve Deyri Zor bölgelerine en kısa mesafededir. Bu özellik, her tür uçak için yakıt ikmali yapmadan daha fazla süre havada kalma ve sorti yapma imkanı 
vermektedir. Bu imkân harekât etkinliğini artırırken maliyeti düşürmektedir. ABD’nin özellikle arama-kurtarma uçak ve helikopterleri için, kısa sürede kazazedeye ulaşabilmek açısından İncirlik önemli bir avantaj sağlamaktadır. 

Diğer taraftan İncirlik Üssü ABD tarafından 60 yıldır kullanıldığından altyapısı gelişmiştir. Konuş yeri olarak güvenlidir ve Türkiye bölge ülkelerine göre daha istikrarlıdır. Ancak, ABD son dönemlerde İncirlik’teki ve Türkiye’deki sivil ve asker personeline karşı tehdit algılamakta, Üsse güvenceli erişimin tehlikeye girdiğini düşünmektedir. Bu çerçevede ABD’nin İncirlik’te askerî varlığı ile önemli bir karar aşamasında olduğu değerlendirilmektedir. 

5. İncirlik’e Alternatif Üsler ve Tesisler 

ABD’nin İncirlik’e alternatif olarak kullanabileceği üs ve tesisler incelendiğinde tespitler şu şekildedir. 

a. Kıbrıs Ağrator Üssü 

Ağrator Üssü İngiliz toprağıdır ve İngiltere tarafından 1955’ten günümüze harekât maksatlarıyla kullanılmaktadır. ABD bu üssü geçmişte U-2 uçuşları ile 2006’da Lübnan’dan vatandaşlarının tahliyesi için kullanmıştır. Irak’ın işgali ve Afganistan Harekâtında da bazı transferler bu üsten yapılmıştır. Ağrator’da başta hastane olmak üzere bazı tesisler/imkânlar yetersizdir, ancak kısa sürede tamamlanması mümkündür. Üs, Rakka ve Deyri Zor bölgesine İncirlik’e göre 140 mil daha uzaktır (354 mil). Ağrator’un pisti her türlü uçağın iniş/kalkışına uygundur. ABD açısından siyasi boyutta İncirlik’e 
göre daha güvenceli erişim mümkündür. 

b. Ürdün Muvakkaf Salti hava Üssü 

Ürdün’ün doğusunda yer alan Muvakkaf Salti, ABD tarafından ilk defa 1996’da Irak’ta uçuşa yasak bölgeyi korumak için kullanılmıştır. Teknik kapasitesi ABD envanterindeki her çeşit uçağın konuşlanmasına imkân vermektedir. Üs, Suriye sınırına 35 mil, Rakka ve Deyr-i Zor’a 311 mil mesafededir. ABD’nin Trump döneminde de Ürdün ile ilişkileri iyidir. ABD, halen Üssü diğer Koalisyon ülkeleriyle birlikte kullanmaktadır. Diğer taraftan ABD, Ürdün’de Suriye’de muhalif unsurlar için eğitim kampı çalıştırmaktadır. Ürdün’de IŞİD’in belirli ölçüde eylem kapasitesi bulunması ve artan Suriyeli mültecilerin yarattığı iç huzursuzluklar ABD açısından belirli oranlarda güvenlik riski oluşturmakla birlikte, Üssün tercihine engel değildir. 

c. Erbil Havaalanı 

Kuzey Irak’ta Barzani yönetimi kontrolündeki Erbil Havaalanı nispeten güvenli bir bölgededir. Havaalanında iki pist bulunmakta olup, bu pistlerden biri 15.700 feet uzunluğundadır ve dünyadaki en uzun pistlerden biridir.26 Erbil Havaalanı ABD envanterindeki C-5 Galaksi ve AN-225 gibi büyük uçaklarının iniş ve kalkışına imkan vermektedir. Erbil Havaalanında aynı zamanda CIA tesislerinin 
bulunduğu ve ABD’nin arama kurtarma birliğinin konuşlandığı iddia edilmektedir.27 

Erbil Havaalanının ABD tarafından İncirlik’e alternatif olarak kullanılmasının önemli sakıncaları da bulunmaktadır. Öncelikle Irak Merkezi Hükümeti’nin ikna edilmesi gerekmektedir. Ayrıca havaalanındaki sivil trafik askerî maksatlarla kullanımı kısıtlayabilecek yoğunluktadır. Kuzey Irak’taki güvenlik durumu da ABD’yi endişelendirmektedir. Diğer taraftan Kuzey Irak’ta bağımsızlığa yönelik 
referandumunun konuşulduğu bu dönemde ABD’nin Erbil Havaalanına önemli askerî varlık konuşlandırmasının bağımsızlığa destek olarak algılanmasını nasıl değerlendireceği açık değildir. 

ABD’nin Erbil seçeneğinin karar sürecinde bu hususun yer alacağı değerlendirilmektedir. 

ç. Erbil Bashur Havaalanı 

Bashur Havaalanı Erbil’in 25 mil kuzeyinde yer almaktadır. Havaalanı 6.700 feet uzunluğunda piste sahiptir. ABD tarafından 2003 Irak işgali ve sonrasında nakliye uçakları tarafından kullanılmış, komanda birliklerinin inme yeri olarak istifade edilmiştir.28 ABD Savunma Bakanlığı, 2003 yılında Bashur Havaalanını geliştirerek İncirlik’i taşıma projesi hazırlamıştır.29 Ancak bu proje daha sonra 
durdurulmuştur. ABD, 2015 yılından itibaren Bashur’u sınırlı amaçlarla kullanmaya başlamıştır. Bashur Havaalanının ABD tarafından İncirlik’e alternatif olarak kullanımı da bir taraftan Irak Merkezi Hükümeti ile uzlaşma sağlanması diğer taraftan Kürt bölgesinde referandum ve bağımsızlıkla bağlantısı nedeniyle hassas bir konudur. 

d. Al-Qayyarah Üssü/Irak 

Al-Qayyarah Üssü 2016 sonlarında IŞİD’den ele geçirilmiştir. ABD, 11.550 feet ve 11.800 feet uzunluğunda iki pisti bulunan havaalanında altyapıyı geliştirmiş ve özel birlikler ile hava indirme birlikleri konuşlandırılmıştır. Havaalanı ABD envanterindeki çeşitli uçaklara ev sahipliği yapacak kapasiteye sahiptir. Irak Merkezi Hükümeti kontrolünde olan Al-Qayyarah’ın İncirlik’e alternatif olarak kullanılması siyasi açıdan zordur. Ancak IŞİD’e karşı operasyonlar devam ettikçe ABD’nin kısmi askerî varlık bulundurması mümkündür. 

e. Kuzey Suriye’de Üs/Tesis İmkânları 

Kuzey Suriye’de ABD desteğindeki PYD/YPG ve Suriye Demokratik Güçleri (SDG)’nin kontrol ettiği geniş arazi kesimlerinde çeşitli maksatlarla kullanılabilecek havaalanları bulunmaktadır. Tabka Barajının PYD/YPG tarafından ele geçirilmesiyle Tabka Havaalanı da ABD’nin askerî varlık bulunduracağı bir konuma gelmiştir. 

Tabka Havaalanı, Suriye rejimi tarafından geçmiş yıllarda MİG uçaklarının ana üslerinden biri olarak kullanılmıştır. IŞİD’in eline geçtikten sonra önemli oranda hasar gören havaalanı ABD tarafından Nisan 2017’de onarımı kısmen tamamlanarak kullanılmaya başlanmıştır.30 ABD’nin havaalanını lojistik maksatlarla kullanabileceği ve başta arama kurtarma helikopterleri olmak üzere 
bazı muharip kapasitesini konuşlandırabileceği değerlendirilmektedir. 

PYD/YPG kontrolündeki arazide Kobani’de de ABD tarafından sıfırdan yapılan bir havaalanı bulunmaktadır. Bu havaalanı ABD’nin Rakka ve Deyri Zor operasyonlarında lojistik destek ve birlik nakliyatı için kullanılmaktadır. Havaalanı C-17 ve C-130 nakliye uçakları inişine müsaittir.31 

Bölgede diğer bir havaalanı Rimelan’deki Abu Hajar’dır. PYD/YPG tarafından iki yıl önce onarılan havaalanının pisti iki kat uzunluğa çıkarılmış ve nakliye uçakları için sıklıkla kullanılmıştır. 

PYD/YPG kontrolündeki bölgede Suriye rejimi tarafından önceki yıllarda sivil maksatlarla kullanılan iki küçük havaalanı da onarılarak sınırlı amaçlarla kullanılmaktadır. 

f. Bölgedeki Diğer Üsler 

ABD’nin bölgede kullandığı diğer üsler ve kendi uçak gemileri İncirlik’te bulunan uzun menzilli uçakların konuşlanması için uygun alternatif oluştururken kısa ve orta menzilli uçaklarda ve özellikle arama kurtarma uçak ve helikopterlerine arzu edilen kriterleri sağlamadığı düşünülmektedir. 

6. ABD’nin Muhtemel Hal Tarzları 

ABD’nin temel olarak üç seçenek üzerinde çalıştığı ve hazırlıklar yaptığı değerlendirilmektedir. 

a. Birinci Seçenek (İncirlik'teki Askeri Varlığını Azaltmak) 

Birinci seçenek İncirlik’teki askerî varlığını azaltmak, buradan çekilen uçak ve sistemleri Kıbrıs’ta Ağrator, Ürdün Muvaffak Salti ve Erbil Havaalanına paylaştırmaktır. 

Bu kapsamda Kürecik’teki NATO’ya tahsisli radar ile Diyarbakır’da ve İncirlik’te arama kurtarma uçak ve helikopterleri, Suriye’de ABD özel kuvvetlerini destekleyen A-10 ve benzeri uçakların Türkiye’de konuşlanmaya devam etmesinin tercih edilmesi muhtemeldir. 

 ABD kısa dönemde İncirlik’teki unsurlarının rotasyonlarıyla paralel olarak istihbarat, gözetleme ve keşif uçakları ile yakıt ikmal uçaklarını Kıbrıs’ta Ağrator ve Ürdün’de Muvakkaf Salti üslerine taşıyabilir. Reaper ve Predator gibi İHA’ların ise Suriye harekât alanına kısa mesafesinden dolayı Muvakkaf Salti’ye konuşlandırılması muhtemeldir. Ağrator Üssünün güvenlik ve siyasi uzlaşı kolaylığından dolayı ABD’nin KC-135 yakıt ikmal, C-17 ve C-130 nakliye ile P-3 ve P-8 uçaklarına ev sahipliği yapması muhtemeldir. 

ABD, bu hareket tarzında taktik uçak ve helikopterleri Kuzey Irak’ta Erbil ve Bushar havaalanlarına, Suriye’de Tabka ve Kobani havaalanlarına konuşlandırması olasıdır. Ayrıca Kuzey Suriye’deki PYD/YPG kontrolündeki havaalanlarının artan bir şekilde lojistik ve harekât alanı içi kuvvet takviyesi maksatlarıyla kullanıldığı bilinmektedir. 

Gerçekte ABD birinci seçeneği şu anda uygulamaktadır. ABD, IŞİD’e karşı harekâta başladığından günümüze kadar İncirlik dışındaki üslerden, Irak ve Suriye içindeki uygun havaalanlarından önemli ölçüde faydalanmaktadır. Bu seçeneğin ABD açısından siyasi kabul zorlukları azdır. Türkiye ile bağ tamamen kesilmediğinden ABD için daha rasyoneldir. 

b. İkinci Seçenek (İncirlik'te Kalmak) 

İkinci seçenek, Türkiye’ye güvenceler verilerek, ikna edilerek veya İncirlik’ten çekileceği algısı yaratılarak mevcut kullanım şeklinden daha fazla tavizler alınmaya çalışılıp mevcut durumun devamıdır. Türkiye’de de bu tür beklenti olmakla birlikte Suriye ve Irak harekât alanındaki son iki yılın gelişmeleri bu seçeneği kabul edilebilir olmaktan çıkarmaktadır. 

c. Üçüncü Seçenek (İncirlik'i Boşaltmak) 

ABD için üçüncü seçenek, İncirlik’i tamamen boşaltmak, Kuzey Irak’ta Erbil ve Bashur’da yeni üs kurmak, Suriye krizi devam ettiği sürece bazı unsurları PYD/YPG bölgesinde bulundurmaktır. 

İncirlik Üssü'nü kapatmanın, sancılarla devam ettirilen Türk-Amerikan ilişkileri üzerindeki olumsuz psikolojik etkisinin neden olacağı sonuçlar ABD için ilave bir maliyet yaratacaktır. Bu hareket tarzının benimsenmesi, ABD'nin Türkiye'deki nükleer silahların depolarını boşaltması ve Kürecik'teki radarın kaldırılması konularını Türk kamuoyunun gündemine taşıyabilecektir. ABD'nin Soğuk  Savaş'ın ardından Avrupalı mütteriklerinden çekmek zorunda kaldığı bu kapsamdaki silah ve sistemlerin adından, Türkiye'deki imkânlardan vaz geçmesi rasyonel bir hareket tarzı olarak görülmemekle birlikte imkânsız değildir. 

ABD’nin yukarıdaki seçeneklerini mukayese ederken dikkate alınması gerekli temel hususlar; ABD’nin Rusya ve İran’ın dengelenmesi ve çevrelenmesi için Türkiye’ye ihtiyacının devam ettiği gerçeği, Türkiye’nin NATO’nun doğu kenarındaki tampon konumuna duyulan ihtiyaç ve NATO Füze Savunma Sistemi radarına daha uygun yer bulabilme düşüncesi olarak öne çıkmaktadır. Diğer taraftan İncirlik’teki nükleer silahların ABD’nin Türkiye ile birlikte nükleer İran’dan tehdit algılayan başta Suudi Arabistan olmak üzere diğer bölge ülkelerine güvencesinin sembolü olarak muhafazası gereğinin ve bunun yanında, Türkiye ve Suudi Arabistan’ı nükleer silah edinmeye yönelmekten alıkoyma düşüncesinin de dikkate alınması gereken faktörler olduğu düşünülmektedir. 

7. Sonuç; 

 Sonuç olarak, ABD’nin önümüzdeki süreçte aşamalı olarak birinci seçeneği uygulayacağı, İncirlik’te az sayıda askerî sistem bırakacağı, Kürecik Radarını ve nükleer silahları muhafaza etmek isteyeceği mütalaa edilmektedir. Bu gelişmenin Türkiye-ABD ilişkilerini İncirlik baskısından kurtararak daha sağlıklı ve reel bir zemine dayandırması mümkün görülmekle birlikte, Kuzey Irak ve 

Kuzey Suriye’de Kürt dinamiğine güç kazandırması vurgulanması gereken bir sonuçtur. ABD’nin uygulayacağı hareket tarzının diğer NATO ülkeleri tarafından takip edileceği tahmin edilmektedir. 

Son Notlar,

1 Selin M. Bölme, “The Politics of Incirlik Air Base”, Insight Turkey, 2007, s. 85. 
2 U.S. Department of State, “United States Treaties and Other International Agreement”, 1986, s. 3354. 
3 Aaron Stein, “Nuclear Weapons in Turkey are Destabilizing, But Not for the Reasons You Think”, War on the Rocks, 22 
Temmuz 2016. http://warontherocks.com/2016/07/nuclear-weapons-in-turkey-are-destabilizing-but-not-for-the-reason-you-think/ 
4 Tom Sauer, Bob Van Der Zwaan, “U.S. Tactical Nuclear Weapons in Europe After NATO’s Lisbon Summit: Why Their 
Withdrawal is Desirable and Feasible”, Cambridge: Belfer Center for Science and International Affairs, 2011, ss. 6-27. 
http://belfercenter.ksg. harvard.edu/files/us-tactical-nuclearweapons-in-europe.pdf 
5 Alexandra Bell, Benjamin Loehrike, “The status of U.S. nuclear weapons in Turkey”, Bulletin of the Atomic Scientists, Kasım 23, 
2009. http://thebulletin.org/status-us-nuclear-weapons-turkey 
6 U.S. Air Force, 39th Air Base Wing Historian, “Incirlik Air Base History”, Mayıs 17, 2013. http://www.incirlik.af.mil/About-Us/ 
Fact-Sheets/Display/Article/300814/incirlik-air-base-history 
7 Selin M. Bölme, a.g.m, s 85. 
8 U.S. Air Force, 39th Air Base Wing Historian, “Incirlik Air Base History”, Mayıs 17, 2013. http://www.incirlik.af.mil/About-Us/ 
Fact-Sheets/Display/Article/300814/incirlik-air-base-history 
9 “The Defense And Economic Cooperation Agreement -- U.S. Interests And Turkish Needs”, US General Comptroller Report, 
7 Mayıs 1982, http://www.gao.gov/products/ID-82-31 
10 The Defense And Economic Cooperation Agreement -- U.S. Interests And Turkish Needs”, US General Comptroller Report, 7 
Mayıs 1982, s. i. http://www.gao.gov/products/ID-82-31 
11 “Agreement for Cooperation on Defense and Economy Between the Government of the United States of America and of the 
Republic of Turkey in Accordance with Articles II and III of the North Atlantic Treaty”, United States-Republic of Turkey, 
March 29, 1980, 32 U.S.T. 3323, Article IX. http://photos.state.gov/libraries/turkey/461177/pdf/32t3323.pdf 
12 Jim Zanotti, “Turkey: Background and U.S. Relations”, Congressional Research Service, October 5, 2015. https://fas.org/ 
sgp/crs/mideast/R41368.pdf 
13 “The Defense And Economic Cooperation Agreement -- U.S. Interests And Turkish Needs”, US General Comptroller Report, 7 
May 1982, s.7. http://www.gao.gov/products/ID-82-31. 
14 Clyde Haberman, “War in the Gulf: Turkey; Turkey’s Role in Air Assault Sets Off Fear of Retaliation”, The New York Times, 20 
Ocak 1991. 
15 U.S. Air Force, 39th Air Base Wing Public Affairs, “Operation Northern Watch”, 14 Kasım 2006. http://www. 
incirlik.af.mil/About-Us/Fact-Sheets/Display/Article/300859/ operation-northern-watch-history 
16 David S. Cloud, “Military Seeks Alternatives in Case Turkey Limits Access”, The New York Times, 12 Ekim 2007. http:// 
www.nytimes.com/2007/10/12/world/europe/12military.html?_r=0 
17 Selin M. Bölme, “The Politics of Incirlik Air Base”, Insight Turkey, 2007, s. 85. 
18 North Atlantic Treaty Organization, Public Policy Division, “Augmentation of Turkey’s Air Defence”, Temmuz 2016. 
http://www.nato.int/nato_static_fl2014/assets/pdf/ pdf_2016_07/20160704_1607-factsheet-patriot_en.pdf ) 
19 Robin Emmott, Sabine Siebold, Phil Stewart, “Turkey urges NATO to keep up its patriot defenses”, Reuters, October 8, 2015. 
20 Humeyra Pamuk, “Turkish minister says U.S. to deploy rocket launchers near Syrian border,” Reuters, 26 Nisan 2016. 
21 Sevil Erkus, “Turkey, US agree on deployment of armed drones to Incirlik Airbase”, Hurriyet, 26 Mart 2015. 
22 Aaron Mehta, “Experts: As Operation Continues, ISR Demand to Grow in Syria”, Defense News, 27 Eylül 2014. 
23 Liz Sly, Karen DeYoung, “Turkey agrees to allow U.S. military to use its base to attack Islamic State”, The Washington Post, 23 Temmuz 2015. 
24 Andrew Tilghman, “U.S. footprint expands at Turkey’s Incirlik Air Base”, Military Times, 15 Aralık 2015. 
25 a.g.e. 
26 “Old & New,” Erbil International Airport, http://erbilairport.com/ABUT01/F_ ABUT01_02_05.aspx 
27 Mitchell Prothero, “Expansion of ‘secret’ facility in suggests closer U.S.-Kurd ties”, McClatchy, 11 Temmuz 2014. 
28 Scott Schonauer, “Iraq war: Unstoppable force from the air helped pave the way to quick victory”, Stars and Stripes, 27 Mayıs 2003. 
29 Thom Shanker and Eric Schmitt, “Pentagon Expects Long-Term Access to Four Key Bases in Iraq”, The New York Times, 20 Nisan 2003. 
30 Ahed Al Hendi, Carla Babb, “US-led Coalition Boosting Airfield Capabilities in Syria”, VOA, 31 Mart 2017. 
http://www.voanews.com/a/us-led-coalition-increasing-airfield-capabilities-in-syria/3791891.html 
31 a.g.e. 



Kaynak;  http://merkezstrateji.com/assets/media/22-170622-rp22-incirlik_3.pdf


***

İncirlik ve ABD’nin Alternatif Arayışları BÖLÜM 1

İncirlik ve ABD’nin Alternatif Arayışları , BÖLÜM 1



Hazırlayan:
(E) Tuğg.Doç.Dr. Oktay BİNGÖL
Rapor–02224.06.2017

Bu inceleme,ABD’nin İncirlik Üssü’ne alternatif arayışları hakkında bilgi sunmak maksadıyla hazırlanmıştır.

MSE, ulusal, bölgesel, küresel barış ve güvenlik ile kurumsal yapılanma, risk analizi ve strateji geliştirme konularında eğitim ve danışmanlık hizmeti veren akademik bir danışmanlık ve düşünce kuruluşudur.

MSE benimsediği ilkeler çerçevesinde kapsadığı konularda özgün ve nitelikli bilgiyi üretmeyi ve bunu geniş kitlelerle paylaşmayı temel amaç edinmiştir.  
Bu maksatla, ilgi alanındaki konular hakkında analizler yapar, stratejiler geliştirir ve akademik eğitim faaliyetlerinde bulunur. 

MSE’nin ilkelerini, insanlığın barış ve güvenliğini esas alan temel amacı belirler. Bilimsel etik ve tarafsızlık kuruluşumuzun temel ilkesidir.

Ne kadar saygın olursa olsun MSE, hiçbir politik gücü veya inancı desteklemez.

Amaç:

Merkez Strateji Enstitüsü (MSE):
Bu belgede yer alan hususların tüm sorumluluğu yazar/lara ait olup MSE’ ve üyelerini bağlamaz.
Bu belgenin her hakkı,5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu esasları çerçevesinde MSE’ye aittir.

Alıntılarda http://merkezstrateji.com/ uzantısının verilmesi, belgenin tamamına ulaşılabilmesi için zorunlu tutulmuştur. 
Merkez Strateji Enstitüsü (MSE)




İÇİNDEKİLER 


1. Giriş | 1 

2. İncirlik’in Türkiye-ABD ilişkilerindeki Yeri | 1 

3. Günümüzde Türkiye’de Bulunan ABD’nin Askerî Kapasitesi | 3 

4. Orta Doğu’da ABD, Koalisyon ve NATO Ülkelerinin Kullandığı Üsler/Tesisler | 5 

5. İncirlik’e Alternatif Üsler ve Tesisler | 7 

6. ABD’nin Muhtemel Hal Tarzları | 9 

7. Sonuç | 11 




İncirlik ve ABD’nin Alternatif Arayışları 

1. Giriş 

Türkiye-ABD ve Türkiye-NATO ilişkilerinin temel boyutunu oluşturan, Soğuk Savaş süresince ve sonrasında Afganistan ve Irak krizlerinde önemini koruyan İncirlik, günümüzde ikili ilişkilerde artan bir şekilde kırılma potansiyeli taşımaktadır. Türkiye’de siyasi-askerî karar vericilerin ve kamuoyunun dikkate değer bir bölümü, İncirlik’in ABD için hala hayati öneme sahip olduğunu kabul 
ederek, ABD’nin PYD/YPG’ye desteğinin kesilmesi, FETÖ elebaşının iadesi vb. sorunlu alanlarda koz olarak kullanılması, hatta bu kapsamda Üssün ABD kullanımına tamamen kapatılması gerektiğine inanmaktadır. Bu raporda; ilk olarak İncirlik’in Türkiye-ABD ilişkilerindeki tarihsel konumu irdelenmekte, günümüzde ABD için değeri sorgulanmakta ve ABD’nin alternatif arayışları  değerlendirilmektedir. 

2. İncirlik’in Türkiye-ABD ilişkilerindeki Yeri 

ABD ile Türkiye arasında kapsamlı güvenlik anlaşması 1951 yılında görüşmeleri tamamlanan Ortak Güvenlik Anlaşmasıdır.1 Bu anlaşma sonrası Türkiye ABD’nin isteği üzerine ABD askerlerinin Türkiye’de yargı muafiyetini içeren NATO Kuvvetlerin Statüsü Anlaşmasını (Status of Forces Agreement (SOFA) da 1952’de imzalamıştır. Her iki anlaşma 1954’de TBMM’de onaylanmıştır. Aynı yıl ABD-Türkiye Tesisler Anlaşması imzalanarak ABD’nin Türkiye’de askerî ve sivil tesisler kurmasına izin verilmiştir. ABD, Tesisler Anlaşmasına dayanarak zaman içerisinde Türkiye’de 90’ın üzerinde askerî ve sivil tesis kurmuştur. Bu tarihten sonra ABD Ordusunun Türkiye topraklarındaki varlığı ve faaliyetleri yoğunlaşmıştır. Aynı yıl ABD tarafından inşa edilen İncirlik Üssü'nün Türk Hava Kuvvetleri tarafından da kullanılmasını, komuta kontrol ve lojistik boyutlarını öngören anlaşma imzalanarak, ABD ve Türk askerleri aynı üssü paylaşmaya başlamıştır.2 Sonraki dönemde ABD, 
İncirlik’e hava üs birliği konuşlandırmış ve Üs 1958’de İncirlik Üssü olarak adlandırılmıştır. 

ABD, 1959 yılında Türkiye’ye nükleer silahlar konuşlandırmıştır. Türkiye’deki nükleer silah atma vasıtaları; Honest John roketleri, Jüpiter balistik füzeleri, uçaklardan atılan serbest düşümlü bombalar, nükleer topçu mühimmatı idi. ABD, Sovyetler Birliği ile arasındaki Küba krizinin (1962) ardından 1963’de Türkiye’deki Jüpiter füzelerini kaldırmıştır. Türkiye’de taktik nükleer silahlar olarak adlandırılan nükleer silahlar kalmıştır. Taktik nükleer silahların kullanım konsepti ise Türkiye’ye yönelik büyük çaplı bir Sovyet işgalinde NATO takviyeleri ulaşana kadar zaman kazanmaktı3 (Bu söz konusu nükleer silahların Türkiye toprakları dahilinde kullanılması anlamına geliyordu). Diğer taraftan Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle ABD, Avrupa’da nükleer silahlarını azaltmış; Almanya, 
Belçika, Hollanda, İtalya ve Türkiye’de sınırlı sayıda B-61 nükleer bombalar bırakmıştır.4 Açık kaynaklarda Türkiye’de İncirlik’te 50 civarında B-61 bulunduğu ifade edilmektedir. Bu bombaların ABD uçakları tarafından atılması planlanmıştır. Ancak günümüzde bu tür uçakları kullanmak için eğitilmiş ABD pilotlarının İncirlik’te daimi olarak bulunmadığı, bir zamanlar sertifikalı Türk pilotlarının artık mevcut olmadığı iddia edilmektedir.5 

ABD, Soğuk Savaş’ın şiddetli döneminde Sovyet toprakları üzerinde keşif uçuşları yapmak için U-2 uçaklarını İncirlik’e konuşlandırmıştır. U-2’lerle çok sayıda keşif uçuşu icra edilmiş, ancak 1 Mayıs 1960’da bir U-2’nin Sovyetler tarafından düşürülmesiyle çıkan krizin ardından İncirlik’ten U-2 keşif uçuşları sonlandırılmıştır. 

Aynı dönemde ABD İncirlik’e rotasyonel bazda av bombardıman filoları konuşlandırmış, 1958 Lübnan krizi esnasında İncirlik’ten kalkan ABD uçakları kuvvet gösterisi yapmış, keşif görevleri icra etmiş ve propaganda amaçlı broşürler atmıştır.6 Bu tür faaliyetlerde Türkiye’den izin alınmamıştır. Bu dönemde ayrıca 5.000 Amerikan deniz piyadesi İncirlik’te konuşlandırılmıştır. 

1969 yılında, daha önce yapılan Türkiye-ABD ikili anlaşmaları tek bir anlaşma içerisinde birleştirilerek Türkiye-ABD Ortak Savunma İşbirliği Anlaşması imzalanmış; İncirlik’in kullanımı NATO amaçları ve görevleriyle sınırlandırılmıştır.7 

1970 yılında ABD Hava kuvvetleri Konya’daki eğitim tesislerinden faydalanmaya başlamıştır.8 

Türkiye, 1974 Kıbrıs Barış Harekâtı sonrası ABD’nin uyguladığı ambargoya misilleme olarak 1975’te Ortak Savunma İşbirliği Anlaşmasını feshetmiş, Türkiye’deki Amerikan üs ve tesislerinin faaliyetini durdurmuştur. ABD Ambargosu 1976 yılından itibaren kaldırılma sürecine girerken iki ülke yeni bir anlaşma üzerinde uzlaşmış, bu anlaşma 1980’de Savunma ve Ekonomik İşbirliği Anlaşması.SEİA (Defense and Economic Cooperation Agreement.DECA) olarak yürürlüğe girmiştir. 1980 SEİA, günümüzde yürürlükte olan ve ikili ilişkilere temel teşkil eden anlaşmadır. Anlaşma görüşmeleri esnasında ABD’nin öncelikli amacı; 1974 öncesi koşullardan daha iyi şartlarla Türkiye’deki askerî üslere, istihbarat ve haberleşme tesislerine erişim sağlamak, askerî varlık bulundurmayı garanti altına almaktı. 

SEİA ABD’nin askerî tesislerini kullanmasını NATO amaçlarıyla sınırlamakla birlikte bu durum ABD tarafından tatminkâr bulunmuştur.9 SEİA, Türkiye’nin ekonomik ve sosyal kalkınmasını desteklemeyi amaçlayan çerçeve bir anlaşma olup, üç ek anlaşmadan oluşmaktadır: 
1) Savunma desteği, 
2) Savunma sanayi işbirliği ve 
3) Tesisler anlaşması.10 

Anlaşma İncirlik’i iki ülke arasında müşterek savunma tedbirleri için hava operasyon ve destek üssü olarak tanımlamaktadır. ABD uçakları NATO savunma planlarına destek kapsamında İncirlik’te konuşlanmaya yetkilidir.11 
Anlaşma ABD’ye kendi amaçları için askerî varlık bulundurmaya izni vermediği gibi Türkiye Cumhuriyeti Hükümetine NATO maksatları için ABD’nin üssü kullanıp kullanamayacağını belirleme yetkisi vermektedir. Diğer taraftan Türkiye üç gün ikaz süresi vererek ABD’nin üssü kullanmasını engelleyebilmektedir.12 

Savunma desteği kapsamında ABD, TSK’nın muharebe gücünün modernize edilmesine teçhizat ve eğitim desteği sağlama taahhüdünde bulunmaktadır. Bu maksatla ABD-Türkiye Müşterek Savunma Destek Komisyonu kurulmuştur. Savunma sanayi işbirliği kapsamında ABD ve Türkiye’nin müşterek üretimi ve teknoloji transferi amaçlanmıştır. Tesisler anlaşmasında ise ABD’ye hava alanları, deniz limanları ve Türkiye’nin dört bir tarafında istihbarat/haberleşme merkezi olarak 27 tesis açma izni verilmiştir.13 

İncirlik, Soğuk Savaş sonrasında da ABD tarafından yoğun olarak kullanılmaya devam edilmiştir. 1991 Körfez Savaşı’nda, NATO harekâtı olmamasına karşın, Türkiye ABD’ye İncirlik Üssü'nü Irak kuvvetlerine saldırı için kullanma izni vermiştir.14 Körfez Savaşı’ndan sonra, Irak’ta icra edilen Huzur Harekâtı (Operation Provide Comfort) ve sonrasında Kuzey’den Keşif Harekâtı’nda 
(Operation Northern Wach) ABD İncirlik’i kullanmıştır.15 ABD’nin 2003’de Irak’ı işgalinde Türkiye 1 Mart 2003’de TBMM tezkeresi ile ABD kuvvetlerinin Türkiye topraklarını kullanmasına izin vermemekle birlikte sonrasında İncirlik’ten lojistik amaçlarla faydalanmasına müsaade etmiştir.16 2008 yılına kadar ABD’nin Irak’a lojistik nakliyatının yüzde 74’ü İncirlik’ten yapılmış ve bu imkân ABD’ye 
yıllık 160 milyon dolar tasarruf sağlamıştır.17 ABD 2011’de Irak’tan çekilirken ve Afganistan Harekâtı esnasında da İncirlik’i kullanmıştır. 

3. Günümüzde Türkiye’de Bulunan ABD’nin Askerî Kapasitesi 

Günümüzde Türkiye’deki ABD askerî varlığı; İzmir’de NATO Karargâhı, İstanbul’da NATO Kolordusu, İncirlik’te ABD askerî personel ve askerî kapasitesi ile Ankara’daki Savunma İşbirliği Ofisi (ODC) personeli ve Malatya/Kürecik’teki NATO Füze Savunma Sistemi radar ve personelinden oluşmaktadır. Ayrıca, 2012’den itibaren Türkiye’ye NATO hava savunma desteği kapsamında ABD, 
İtalya, Hollanda, Belçika, Almanya ve İspanya rotasyonal bazda Patriot ve ASTER SAMP/T füze sistemleri konuşlandırmıştır.18 Temmuz 2016’dan sonra sadece İspanya ve İtalya hava savunma sistemleri Türkiye’de bulunmaktadır.19 Diğer taraftan ABD, Mayıs 2016’da yüksek hareket yeteneğine sahip HIMARS roket sistemlerini IŞİD ile mücadele için Türkiye’de sınır bölgesine konuşlandırmıştır.20 NATO Füze Savunma Sistemi kapsamında Malatya Kürecik’te bulunan ABD radarı 30-40 ABD personeli ile çalıştırılmaktadır. 

ABD, 2014 Ağustos ayında IŞİD’e karşı hava harekâtına başladığında İncirlik’i bu maksatla kullanmak istemiştir. Türkiye başlangıçta sadece üç silahsız insansız hava aracının istihbarat, gözetleme ve keşif maksatlarıyla kullanımına izin verirken Mart 2015’de iki ABD silahlı İHA’sının kullanımına yeşil ışık yakmıştır.21 Bu tür bir sınırlamanın ABD’nin ve Koalisyonun IŞİD operasyonlarını sekteye uğrattığı sıklıkla dile getirilmiştir.22 Türkiye, IŞİD saldırılarının kendisine yönelmeye başlaması üzerine ABD uçaklarının İncirlik’ten hava saldırıları düzenlemesine 2015 Temmuz ayından sonra müsaade etmiştir.23 Rusya ile 2015 Ekim ayında Rus uçağının düşürülmesiyle başlayan krizin de etkisiyle İncirlik’in kullanımında daha esnek yaklaşım sergilenmiş ve ilerleyen dönemde İngiltere, Almanya, Danimarka, Suudi Arabistan, Katar, Birleşik Arap Emirlikleri de İncirlik’i kullanmaya başlamıştır. İncirlik’in artan oranda kullanılmasıyla birlikte Üssün Suriye’de IŞİD hedeflerine yakın olması nedeniyle ABD ve Koalisyon ülkelerinin IŞİD’e karşı icra ettiği hava harekâtı yüzde 30 oranında artmıştır.24 Diğer taraftan İncirlik’teki ABD asker sayısı da değişmiş ve 2015 başlarında 1.300 iken 2016 Temmuz ayında 3.000 civarına ulaşmıştır.25 

 Ancak ABD’nin İncirlik’in kullanımında Ağustos 2014’den Temmuz 2015’e kadar yaşadığı kıstlamalar resmi yetkililer ve çeşitli araştırma kuruluşlarının raporlarına yansımış ve Obama döneminde dillendirilen İncirlik’e alternatif arayışları hız kazanmıştır. 15 Temmuz 2016’daki darbe girişiminde İncirlik’teki Türkiye’nin uçaklarının kullanılması, ABD’nin ve Avrupa ülkelerinin darbenin arkasında olduğu yönünde Türk yetkililerinin beyanları ile ABD yetkililerinin darbe girişimine yönelik çelişkili ve bir anlamda destekleyici açıklamaları ikili ilişkileri biraz daha kötüleştirmiştir. FETÖ elebaşı Gülen’in Türkiye’ye iadesi ile ABD’de gözaltına alınması taleplerinin olumlu bir karşılık görmemesi, Rıza Zarrab’ın tutuklanması ve yürütülen davanın Türk yetkililerle ilişkilendirdiği iddiaları da 
kötüleşmeye katkı yapmıştır. 15 Temmuz FETÖ'cü darbe girişimini takip eden günlerde İncirlik’in kullanımına yönelik sınırlamalar tekrar gündeme gelmiş, Üssün önünde ABD karşıtı gösteriler de güven krizini derinleştirmiştir. 

Bunlarla birlikte ve daha önemlisi ABD’nin Türkiye’nin ısrarla karşı çıkmasını dikkate almaksızın Suriye’de PYD/YPG ile ilişkisine devam etmesi ve bu örgütü IŞİD’e karşı mücadelede Türkiye’ye tercih etmesidir. Suriye’de Rakka’ya yönelik operasyonda Türkiye’nin tüm çabalarına karşın ABD tercihini değiştirmemiş ve PYD/YPG’ye ağır silahlar vermeye başlamıştır. ABD ayrıca Rusya ile uzlaşarak PYD/YPG’yi Türkiye’nin kara ve hava harekâtına karşı koruma altına almış, her iki ülke de Türkiye sınırı güneyinde PYD/YPG kontrolündeki Afrin ve Münbiç’te kendi askerlerini konuşlandırmıştır. PYD/YPG kontrolündeki Afrin ile Fırat ve Dicle arasındaki Kobani-Kamışlı hattı Türkiye'nin hilafına bir çeşit de facto güvenli bölge yapılmıştır. 

Bu gelişmelere karşı Türkiye’nin önemli kozu olarak kabul edilen İncirlik’in ABD kullanımına tamamen kapatılması konuşulurken ABD, alternatif üs arayışlarına hız vermiştir. 

İncirlik’in kullanımıyla ilgili gelişmeler sadece ABD ile sınırlı değildir. Son bir yıldır, Almanya’nın milletvekillerinin İncirlik’teki askerlerini ziyaretlerine Türkiye tarafından izin verilmesinde kısıtlamalar varken iki ülke ilişkileri 2017’de bozuldukça İncirlik’in kullanımına yansımaları artmıştır. Mayıs 2017’de Alman vekillere izin verilmemesiyle Almanya hükümeti İncirlik’e 
alternatif arayışlarını açıklamış ve askeri kapasitesini Ürdün’e taşımaya karar vermiştir. 


4. Orta Doğu’da ABD, Koalisyon ve NATO Ülkelerinin Kullandığı Üsler/Tesisler 

Irak ve Suriye’de IŞİD’e karşı yürütülen ABD liderliğindeki harekâta katılan ülkelerin kullandığı üsler ve tesisler Tablo-1’de sıralanmaktadır. 



Tablo-1: IŞİD’e Karşı Harekatta ABD, Koalisyon ve NATO ülkelerince Kullanılan Üsler/Tesisler 





Kaynaklar: bipartisanpolicy.or, “Alternatives to Incirlik”, https://bipartisanpolicy.org/incirlik-alternative-airbase/; John 
Cappello, Patrick Megahan, John Hannah, Jonathan Schanzer, “Covering the Bases Reassessing U.S. Military Deployments in Turkey After the July 2016 Attempted Coup d’État”, Foundation for Defence 
of Democracies, Ağustos 2016, s.22. 


2 Cİ BÖLÜM İLE DEVAM EDECEKTİR;


***