28 ŞUBAT 1997 ASKERİ DARBESİ VE TÜRK EĞİTİM SİSTEMİNE ETKİLERİ BÖLÜM 48
MAKALELER:
15.Milli Eğitim Şurası (1996). “2000’li yıllarda türk eğitim sistemi”, Raporlar, Görüşler, Kararlar, (13-17 Mayıs 1996) Ankara: Şura Genel Sekreterliği.
Âdem, M. (2008). Cumhuriyetin 100. yılında türkiye cumhuriyeti’nin laik eğitimi türkiye cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılında eğitim kurultayı:
Cumhuriyetimizin Kuruluş Felsefesinin Öngördüğü Eğitim Bildiriler içerisinde. Malatya: İnönü Üniversitesi Yayınları, s.61-75.
AKP,(2011). Ak Parti programı. http://www.akparti.org.tr/site/akparti/partiprogrami, adresinden 20.01.2014 tarihinde alınmıştır.
AKP,(2011).Seçim beyannamesi, Türkiye hazır, hedef 2023.
http://www.akparti.org.tr/upload/documents/beyanname2011.pdf adresinden
20.01.2014 tarihinde alınmıştır
Arslan, A. (2003). Elit teorisi ışığında günümüz türk toplumunun genel bir değerlendirmesi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi. Cilt: 6. Sayı: 2. Güz,
Ankara: s. 5-30.
Ata, B.(2002). Tarih öğretimi hakkında. Milli Eğitim Dergisi, Sayı 153-154, Kış-Bahar, Erişim Tarihi: 07.06.2013. http://www.meb.gov.tr. (Haz.: Salih Özbaran). Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Aybars, E. (1995). Türk devrim tarihi dersleri üniversitelerde nasıl verilmelidir?.
Tarih Öğretimi ve Ders Kitapları-Buca Sempozyumu. (Yay. Haz.: Salih Özbaran).İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Aydın, M. (2010). Katsayı engelinin psikolojik süreci ve çözüm yolu, Tohum Dergisi, Sayı:135, Şubat- Mart 2010,s.26,27.
Baltacı, C. (1998). Cumhuriyetin 75. yılında türk eğitim sistemi. Yeni Türkiye Dergisi Cumhuriyet Özel Sayısı III, Sayı: 23, 24, s. 2062-2069.
Beyhan Ö. (2009). ETHOS: Dialogues in Philosophy and Social Sciences // January 2009 // Volume ¼
CHP, (2008). CHP programı, çağdaş Türkiye için değişim.
http://www.chp.org.tr/wpcontent/ uploads/chpprogram.pdf adresinden 20.01.2014 tarihinde alınmıştır.
Demircioğlu, İ. H. (2008). Tek parti döneminde eğitim (1923–1950). Arıbaş, S ve Koçer, M. (Ed.) Türk Eğitim Tarihi içerisinde. İstanbul: Lisans Yayıncılık,
s.211-236.
Ercan, F. (1999). Neo-liberal eğitim ekonomisi; eleştirel bir çerçeve denemesi.
Alpkaya, F. , Demirer, T. , Ercan, F. , Mıhçı, H. , Önder, İ. , Özbudun, S. ve Özuğurlu, Milli Eğitim: Ne İçin? Üniversite: Nasıl? YÖK: Nereye?
içerisinde. Ankara: Ütopya Yayınevi, s.49-94.
Ersanlı, B.B. (1995). Tarih öğretiminde “türk dünyası”. Tarih öğretimi ve ders kitapları-Buca Sempozyumu. (Yay. Haz. : Salih Özbaran). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Ertan, T. F. (2007). Türkiye cumhuriyeti anayasalarında laiklik, Ankara Üniversitesi. Türk İnkılâp Tarihi Ens. Atatürk Yolu Dergisi.
Güçlüol, K. (1996). John dewey’den bugüne eğitim sistemimi. Yeni Türkiye Dergisi Eğitim Özel Sayısı, Sayı. 7: s.216-217.
Güngör, N. (2007). Cumhuriyet, aydınlanma ve köy enstitüleri. Eğitimde Reform ve Finans Sorunu Sempozyumu Bildiriler Kitabının içerisinde. Isparta
Süleyman Demirel Üniversitesi Yayınları, s.58-62.
Güvenç, B. (1998). Aydınlanma devrimi ve demokrasi. Çileli, M. (Ed.). 75. Yılında Cumhuriyet ve Eğitim içerisinde. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları, s.15-38.
Hesapçıoğlu, M. (2009). Türkiye cumhuriyeti eğitimine ilişkin bir değerlendirme. VIII. Antalya Sempozyumu: Türkiye’nin 2023 Eğitim Vizyonu Bildirileri içerisinde. İstanbul: Türkiye Özel Okullar Birliği Yayınları, s.127-139.
Karakaş, M. (2002). İktidar ilişkileri açısından bilim ve sosyoloji. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı. I. s.163-178.
Karakütük, K. (2008). Eğitim politikaları ve eğitimde yapılanmalar. Türkiye Cumhuriyeti’nin Kuruluşunun 100. Yılında Eğitim Kurultayı:
Cumhuriyetimizin Kuruluş Felsefesinin Öngördüğü Eğitim Bildirileri içerisinde. Malatya İnönü Üniversitesi Yayınları, s.289-296.
Karlık, H. (1991). Eğitim sistemimiz ve imam-hatip liseleri. Din Öğretimi Dergisi, MEB Yayınları.
Kıran, H. (2000). Sekiz yıllık zorunlu eğitim uygulamasında karşılaşılan sorunlar. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 80-83.
Kocabaş, Ş. (1998). Cumhuriyet’in 75. yılında bilim. Yeni türkiye dergisi cumhuriyet özel sayısı III, Sayı: 23, 24, s.2265-2272.
Konuk, O. (2011). Bir sorun ve çözüm kaynağı olarak türk eğitim sistemi. Zencirkıran, M. (Ed.) Dünden Bugüne Türkiye’nin Toplumsal Yapısı içerisinde. Bursa: Dora Yayınları, s.385-394.
Mardin, Ş. (1995-a). Türk modernleşmesi. (Makaleler–4). Derleyen: Mümtaz ’er Türköne – Önder, T. (1995-a). (4. Baskı).İstanbul: İletişim Yayınları.
Oktay, A. (2009). Türkiye cumhuriyeti eğitimine ilişkin bir değerlendirme. VIII.
Antalya Sempozyumu: Türkiye’nin 2023 Eğitim Vizyonu Bildirileri içerisinde. İstanbul: Türkiye Özel Okullar Birliği Yayınları, s.107-126.
Özdemir, Y. (2007). İlk cumhuriyet ya da sparta’yı anlamak. Atatürk Üniversitesi Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 15, Erzurum.
Özdemir, Y. (2004). Post modernizm ve tarih öğretimi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:9. s.312.
Özdemir, Y., Şimşek, U., Aktaş, E., Demokrasi Üzerine. Atatürk Üniversitesi Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 14, Erzurum 2006, s.259-269.
Soğukdere, Ö. (2005). YÖK yasası tartışmalarının odağındaki imam-hatip okullarının serüveni”.
http//:www.cnnturk.com, Erişim Tarihi:11.06.2013.
Toku, N. (1996). Türkiye için alternatif bir model: sivil eğitim ve insan anlayışlarının felsefi temelleri. Türkiye 2. Eğitim felsefesi kongresi bildirilerinin içerisinde (25–35). Van: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Yayınları.
Gazeteler:
Barlas, M., Eğitimi de tartışılmaz konular arasına soktuk. (16 Ağustos 1997). Sabah.
Eren, M. S., Milli güvenlik ve 28 şubat 1997’de yapılan milli güvenlik kurulu toplantısı üzerine düşünceler. (17-18-19 Mart 1997). Cumhuriyet.
Birand, M. A., Ordu siyasi hayata el koydu. (1 Mart 1997). Sabah.
Resmi Gazete, 18 Ağustos 1997, nr. 23084.
Özkök, E., Bu defa işi silahsız kuvvetler halletsin. (20 Aralık 1996). Hürriyet.
Yagcı, N., 28 Şubat niye post modern darbedir. (3 Ocak 2010). Taraf.
Gündüz, M., Doğan, S. (21 Eylül 2011).
Okullar Açılırken Maarifin Serencamı. Zaman. 21 Eylül 2011,
http://www.zaman.com.tr/haber.do?haberno=1181915
Akit Gazetesi
Cumhuriyet Gazetesi
Hürriyet Gazetesi
Milliyet Gazetesi
Radikal Gazetesi
Sabah Gazetesi
Türkiye Gazetesi
Yeni Yüzyıl Gazetesi
Zaman Gazetelerinin İlgili Bölümleri.
EKLER
Ek-1:
Refah-Yol Hükümeti’nin Başbakanı Necmettin Erbakan’ın İslam ülkeleri ile olan temasları yazılı ve görsel medyada geniş yer tutmuştur.
Başbakan Erbakan’ın İslam dünyasıyla yakınlaşma çabaları alaycı bir üslupla eleştirilirken batılı haber ajanslarının yorumlarıyla bu tür yayınlar desteklenmeye çalışılmıştır.
Ek-2:
Refah-Yol Hükümeti’nin kurulmasıyla beraber yazılı ve görsel Medyada Refah Partisi’ni hedef alan ve laiklik vurgusunu öne çıkaran manşetler atılmaya
başlanmıştır.
Ek-3:
Dönemin Genelkurmay Başkanı Org. İsmail Hakkı Karadayı’nın ifadelerine genişçe yer veren yazılı basın kamuoyuna İran rejimi üzerinden korku salmaya
çalışarak Refah-Yol Hükümeti’ne gözdağı vermeye çalışmıştır.
Ek-4:
“Türkiye’nin rotasının Batıdan Doğuya kaydığını” ifade eden ANAP lideri Mesut Yılmaz; Asıl sorunun Başbakan Erbakan olduğunu ifade etmiş, vermiş olduğu
demecin arka planında ise “ Olası bir iktidar değişikliğine karşı darbe güçleri ve medya tarafından hazırlanmaya çalışıldığı bir sır değildi ” şeklinde ifade etmiştir.
Ek-5:
28 Şubat sürecinde ki en önemli isimlerden biri olan dönemin Anayasa Mahkemesi başkanı Yekta Güngör Özden, “irtica ve laiklik tehdidi ”ne yönelik siyasi mesajlar vermiş ve böylece yargının siyasallaştığı bir dönemin kapısını açmıştır. Başkan Özden’in vermiş olduğu bu mesajlar darbe heveslilerinin adeta
iştahını kabartmıştır.
Ek-6:
28 Şubat süreci içerisinde çeşitli merkezlerden üretilen irtica, şeriat ve rejim kaygılarının Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in ağzından manşetlere çıkarılması alışılmış bir durum olmasının yanında laikçi gazeteler bu tür fırsatları çokça kullanmıştır.
Ek-7:
28 Şubat süreci içerisinde askeri vesayetin himayesinde yayın yapan medya ile birlikte ülkenin önde gelen sendikalarının bir araya gelerek hükümetin
uygulamalarına karşı işbirliği yapması, darbeci basının arayıp da bulamadığı bir dayanışmayı işaret ediyor ve sivil toplum üzerinde adeta bir etki yaratıyordu.
Ek-8:
Darbe özlemcisi medyanın askeri cunta heveslileriyle yaptığı işbirliği birçok kez adı açıklanmayan “üst düzey komutanların” demeçleriyle manşetlere
taşınmıştır.
Ek-9:
Toplumda hassasiyet yaratan olayların başında şeriat ve irtica tehdidinin yanında özellikle Aczmendilerin lideri konumunda olan Müslüm Gündüz’ün, yarı
çıplak bir halde genç bir kızla basılması gelmektedir.
Ek-10:
Türk Silahlı Kuvvetleri aracılığı ile Cumhurbaşkanını etkilemekte gayet başarılı olduğu söylenebilir.
KAYNAK
BİLĞİSAYARINIZA PDF İNDİRİNİZ;
http://earsiv.atauni.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/123456789/1219/%C4%B0smail_G%C3%9CLMEZ_tez.pdf?sequence=1
49 Cİ BÖLÜM İLE DEVAM EDECEKTİR,
***
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder