17 Nisan 2020 Cuma

İnsanlık Olmazsa.,

İnsanlık Olmazsa.,



Yekta Güngör Özden: 
Sözcü Gazetesi
yektagozden@sozcum.com
23 Mart 2020 



Hepimiz insanız. Sık sık “insanlık”tan söz ederiz. İnsanlık gerekleri ve 
nitelikleri üzerinde konuşur, tartışır, kendimize göre uygun bulduklarımızı 
savunur, aykırı bulduklarımızı eleştiririz. Hattâ “insanlıktan çıkmak”la 
suçlarız. Tüm bu durumlara karşın özlediğimiz insanlığı bulamamaktan yakınırız. 
Uygun bulduklarımızı gerektiği biçimde değerlendirmeyi de pek beceremeyiz.

İnsanlık, insana yaraşır tutum ve davranışların yaşama geçmesini anlatır. 
Kişilik, eğitim, terbiye, görgü bu durumu örgüleyen değerlerdir. Yaşam 
ilişkilerinde önemli yeri olan karşılıklar hep insanlık belirtileridir. Görüşüp 
konuştuklarımızla değil, bir araya geldiğimiz herkesle insanlık gereklerine 
uygun davranmak varlığımızı anlamlı kılan tutumdur.

Hırçınlık, huysuzluk, geçimsizlik, kavga, anlaşmazlık ve uyuşmazlıkların çoğu 
insanlık gereklerinden uzaklaşmaktan kaynaklanır. Dargınlık ve kırgınlıklar da 
böyledir. Beklediğini bulamamak ya da yaraşır olduğu karşılık yerine hiç 
beklemediği bir olumsuzlukla karşılaşmak insanı incitir ve yaralar. İnsana değer 
vermek, insanlığa saygı duymak, insanlık gereklerine uymak kendi saygınlığının 
koşuludur.

★★★

Nedense kimileri sık sık dindarlıktan söz ediyor ama insanlığı unutuyor. 
İnsanlığın olmadığı, düşünülmediği yerde dindarlık zaten yoktur, olmaz. Yalanın, 
sahteciliğin, hırsızlığın, değişik suç konusu sakıncalı davranışların ortamında 
inanç düzgünlüğünden söz edilemez. Kaldı ki din bağı olmayan nice dürüst, saygın, kişilikli insan vardır.

Zaman zaman insanlıkdışı durumlardan yakınırız. Ama olumsuz yaklaşımlarla 
uygunsuz sözlerden kaçınmaya özen göstermeyiz. Birbirimize yaklaşımlarımızda 
seçkinliğe ve kişiliğe ağırlık vermeyiz. Beklenenlerden ve yaraşanlardan uzak 
kalırız. Özür dilemeyi bile beceremeyiz. Yaşamımızda karşılaşılan durumlardan 
kimilerini anımsatıyorum. Birbirimizi üzmekten ve kırmaktan kaçınmak, 
destekleyip güçlendirmek, okşamak, sevindirip mutlu etmek etkin insanlık 
gerekleri iken bunları gereksiz görüp kaçınmak yanlışlığına düşeriz. Kimi zaman 
da duygularımıza yenik düşeriz. İnsanlığa, insanlık değerlerine ve niteliklerine 
yaraşır oldukları önemi vermek, onlarla onurlanmanın koşulu sayılmak gerekir.

Birbirimizi sevmeyi, saymayı, birbirimize güvenmeyi, birlikteliği, dayanışmayı, 
yaşamın rengi ve tadı bildikçe sağlığımız, mutluluğumuz ve başarımız sürekli 
olacaktır.


https://www.sozcu.com.tr/2020/yazarlar/yekta-gungor-ozden/gidis-4-5603000/


***

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder